głuche milczenie

См. также в других словарях:

• milczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: nieodzywanie się, niemówienie, cisza bez rozmów; w odniesieniu do zwierząt: niewydawanie głosu : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• milczenie — n I, blm 1. «niewydawanie głosu, nieodzywanie się; bezsłowna cisza» Głębokie, głuche, ciężkie, kłopotliwe, ponure, dyskretne, uroczyste, wymowne milczenie. Pogrążyć się w milczeniu. Siedzieć w milczeniu. Przerwać, zachować milczenie. Milczenie… …   Słownik języka polskiego

• głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku …   Słownik języka polskiego

• głuchy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, głusi, głuchychszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieodbierający dźwięków lub mający kłopoty z dokładnym ich rozróżnianiem, niesłyszący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopiec jest głuchy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień